Stałe użytkowania okien, otwieranie, uchylanie i zamykanie sprawia, że z czasem zmniejsza się docisk skrzydła do ramy okiennej, a osadzenie na zawiasach jest mniej stabilne. Warto wiedzieć, jak wyregulować okno, aby zachowało ono swoją funkcjonalność nie tylko podczas okresu gwarancyjnego, ale również w znacznie dłuższej perspektywie. Współczesna stolarka okienna, przy odpowiedniej konserwacji, wykazuje się unikalną trwałością. W tym wpisie przedstawimy nieco technikaliów, natomiast w kolejnej części powiemy o zasadach postępowania.
Jak wyregulować okno PCV z użyciem podstawowych narzędzi
Mechanizm regulowania okuć okiennych można zrozumieć, poznając dokładniej zasadę działania danego profilu. W przypadku okna PCV, a także inne modele, najczęściej stosowane są okucia obwodowe, zwane również obwiedniowymi. Ich obecność na całym obwodzie skrzydła, a także w gniazdach ościeżnicy to warunek, aby całe okno funkcjonowało prawidłowo.
- Klamka w pozycji do dołu całkowicie zamyka okno.
- Obrót klamki z tej pozycji o 900 do góry pozwala otworzyć okno.
- Kolejne 900 do góry przy domkniętym skrzydle to pozycja na uchylenie okna.
Z punktu widzenia użytkownika wystarczy przekręcić klamkę, aby zmienić pozycję skrzydła okiennego, natomiast w tym czasie znaczną część działania przejmują na siebie właśnie okucia.
Aby wiedzieć, jak wyregulować okno, warto zatem mieć świadomość, jakie są główne podzespoły okuć.
1. Okucia łączące – do tej kategorii należą zawiasy, które stanowią jedną z metod łączenia skrzydła z ościeżnicą; nie ma ich w oknach przesuwnych, natomiast występują między innymi w oknach uchylnych, rozwiernych oraz uchylno-rozwiernych.
Prawidłowo funkcjonujące zawiasy dają swobodę i lekkość użytkowania każdego okna, które jest w nie wyposażone.
2. Okucia zamykające – usprawniają obsługę profili okiennych i umożliwiają ryglowanie; do tej kategorii należą:
- zasuwnice, czyli listwy zamocowane na skrzydle okna, jednocześnie przekładnia klamki i element napędowy okucia okiennego; istotnym elementem zasuwnic są obecne na zasuwnicach trzpienie ryglujące, które:
- wsuwają się w zaczepy ościeżnicy, gdy okno jest zamykane;
- sprawiają, że zależnie od liczby trzpieni okno jest ryglowane jednocześnie w kilku punktach na całym obwodzie;
- współpracują ze stalowymi zaczepami na ramie okna, w tym także z zaczepami okien antywłamaniowych;
- klamki – w podstawowej wersji służą do otwierania i zamykania okien, czyli do ręcznego sterowania działaniem okuć, natomiast w wersji udoskonalonej mogą być wyposażone w blokadę błędnego położenia klamki, co oznacza:
- niemożność zmiany pozycji klamki, gdy okno jest uchylone lub rozwarte;
- zapobieganie wypadnięciu okna z zawiasów przy obrocie klamki w rozwartym oknie;
- dźwignie – za pomocą ręcznych dźwigni sterujących (odpowiednik klamek) możliwe jest wietrzenie pomieszczeń poprzez uchylanie i odchylanie wysoko zamontowanych skrzydeł okiennych, zwłaszcza uchylnych oraz odchylnych, bez konieczności dosięgania samego okna; mechanizm ryglujący zamontowany w nożycach sprawia, że zamknięte okno jest jednocześnie w określonym stopniu zabezpieczane przed włamaniem.
Elementy widoczne na ramie okna lub w pobliżu ościeżnicy, czyli klamki oraz dźwignie to spójność wizualna z całym oknem, a zatem połączenie wydajności i estetyki.
3. Okucia zabezpieczające – pozwalają utrzymać skrzydło okna w danej pozycji, zapewniają dostęp do określonych funkcji, takich jak:
- mikrowentylacja, zwana również mikrouchyłem, czyli możliwość nieznacznego uchylenia okna (na przykład rozszczelnienia rzędu 8 mm) dla zapewnienia cyrkulacji powietrza w pomieszczeniach,
- stabilizator uchyłu, zintegrowany w rozwórce, który sprawia, że okno w pozycji uchylonej nie zamknie się samoczynnie nawet w przypadku, gdy wieje silny wiatr, nie zatrzaśnie się wskutek przeciągu,
- zabezpieczenie przed włamaniem, gdzie poza wspomnianymi wyżej ryglami dostępne są między innymi nowoczesne zaczepy antywyważeniowe, (okna drewniane, stalowe i inne).
Współczesne technologie zdominowały rynek stolarki okiennej, natomiast obsługa okien jest za sprawą tych technologii ułatwiona, a regulacja okuć może się odbywać bez skomplikowanych sprzętów.
Specyfika okuć antywłamaniowych pod kątem ich regulowania
W oknach antywłamaniowych, a właściwie w oknach o określonej klasie odporności na włamanie, właściwości okuć wykraczają poza standard i mimo podobnej budowy wykazują się dodatkową efektywnością.
Jeżeli chcesz wiedzieć, jak wyregulować okno z blokadami antywłamaniowymi, warto poznać charakterystyczne cechy okuć takiej stolarki okiennej. Regulacji wymagają najczęściej:
- stalowe zaczepy antywłamaniowe, czyli gniazda umieszczone na ościeżnicy, w których otwory wsuwają się trzpienie ryglujące (zazwyczaj trzpienie takie mają kształt grzybka),
- rygle w postaci mechanizmów samozatrzaskowych, o zwiększonej odporności na próby sforsowania podczas wtargnięcia osób niepożądanych przez okno,
- zamki zamontowane w klamce, które powinny być czyste i sprawne, aby zintegrowana z nimi płytka antyrozwierceniowa mogła spełniać swoje zadanie,
- mechanizm przeciwbieżnego zamknięcia środkowego, w którym dwie rolki ryglujące zamontowane na ościeżnicy po obu stronach zaczepu antywłamaniowego zaciskają się w zaczepie przeciwstawnie podczas prób wyważenia jednej z rolek.
Odporność okien na włamanie określa współczynnik WK, a najwyższa obecnie klasa to WK3, która oznacza, że należące do niej okucia nie poddają się przez co najmniej 5 minut próbom sforsowania z użyciem metalowego łomu.
Podczas przygotowywania takich okuć do sprawniejszego funkcjonowania ważne jest stosowanie się do zaleceń producenta okien, a także drzwi balkonowych i tarasowych z profilami PCV, w których zastosowano określone rozwiązania. Nawet nieprawidłowe ustawianie zawiasów może bowiem sprawić, że zabezpieczenia stracą swoje pierwotne właściwości. Systematyczne kontrolowanie stanu okuć i bieżące działania to skuteczny sposób na zwiększenie bezpieczeństwa obiektów.
Jak wyregulować okno drewniane, aluminiowe i inne
W oknach drewnianych, a także w okna aluminiowe oraz stalowe, zasady działania są takie same, jak w przypadku profili PCV. Tutaj także główne zadanie stanowi zoptymalizowanie docisku skrzydła do ościeżnicy, a metody oraz narzędzia należy dobrać odpowiednio do systemu, który poddawany będzie działaniom normalizującym.
Wiedząc, jak wyregulować okno o standardowej budowie i funkcjonalności, znacznie sprawniej można się zająć profilami, w których zastosowano zawiasy ukryte (zwane również wpuszczanymi).
- Obecność takich zawiasów jest konieczna w poszczególnych, wspomnianych wyżej oknach, lecz okucia te nie są widoczne – podczas zamykania skrzydła chowają się one w luzie wrębowym, czyli w przestrzeni, która powstaje pomiędzy ramami skrzydła a ościeżnicą podczas zamykania okna.
- Podnosi to estetykę ościeży, natomiast sama regulacja odbywa się tak, jak w przypadku zawiasów widocznych, czyli w trzech płaszczyznach:
- w poziomie, aby ramy skrzydła okiennego miały położenie równoległe względem poziomych ościeżnic,
- w pionie, aby ramy skrzydła okiennego miały położenie równoległe względem pionowych ościeżnic,
- na głębokość, czyli w płaszczyźnie przód-tył względem ościeżnicy, co ma główne znaczenie dla szczelności.
Działania rozpoczynać należy zawsze od górnych zawiasów, które odpowiadają za przeniesienie skrzydła po przekątnej, a następnie wyregulować zawiasy dolne.
Nadmierna szczelność nie jest wskazana
W regulowaniu okien warto zachować umiar odnośnie maksymalnego docisku skrzydła okiennego do ościeżnicy. Zbyt szczelne okna, całkowicie nieprzepuszczające powietrza przyczyniać się mogą do zaparowania szyb od strony wewnętrznej, zawilgocenia profili okiennych oraz wnęk wokół okna. Zatem gdy już się dowiesz, jak wyregulować okno o określonych właściwościach i przeprowadzisz działania sprawdź, czy okno to jest nadal odpowiednio funkcjonalne. Oczywiście wszystkie te czynności na terenie Białegostoku i innych miast możesz również powierzyć montażystom Prestige.
Jak takie prace wyglądają w praktyce? O tym przeczytasz wkrótce na naszym blogu. Zachęcamy do lektury.